Blog Afrykański Kawałek Afryki

Biedni bogaci

3 listopada 2020

Czy kam­pa­nia, któ­ra zebra­ła ponad 100 mln dola­rów na cele cha­ry­ta­tyw­ne może być zła? Fil­mik z Ugan­dy, w któ­rym wystę­pu­je Ed She­eran, został wyświe­tlo­ny milio­ny razy – a jed­no­cze­śnie otrzy­mał nagro­dę Rusty Radia­tor za naj­bar­dziej ura­ża­ją­cy i ste­reo­ty­po­wy klip fundraisingowy.

Ogrom­na bry­tyj­ska orga­ni­za­cja cha­ry­ta­tyw­na Comic Relief ogło­si­ła ostat­nio, że prze­sta­je wysy­łać do Afry­ki cele­bry­tów po tym, jak jed­na z jej twa­rzy medial­nych Sta­cey Dooley zosta­ła skry­ty­ko­wa­na za posty ze zdję­cia­mi, na któ­rych przy­tu­la afry­kań­skie dzie­ci i mówi, że sie od nich „uza­leż­ni­ła”. Orga­ni­za­cja zapo­wie­dzia­ła tak­że, że prze­sta­nie w swo­ich kam­pa­niach wyko­rzy­sty­wać wize­run­ki gło­du­ją­cych oraz kry­tycz­nie cho­rych dzie­ci.

Sta­cey Dooley pro­te­stu­je prze­ciw­ko swe­at­sho­pom, czy­li fabry­kom wyzy­sku­ją­cym tanią siłę robo­czą, fot. War on Want/Wikimedia Commons

Wszy­scy zna­my te zdję­cia: wymu­ska­ni cele­bry­ci przy­tu­la­ją obdar­te dzie­ci. Publi­ku­ją w mediach spo­łecz­no­ścio­wych wiel­kie sło­wa o „miło­ści”, a ich wzru­sze­nie nie prze­kła­da się ani na głęb­szą reflek­sję, ani nie doty­ka isto­ty spra­wy – czy­li szu­ka­nia sys­te­mo­wych roz­wią­zań. Cele­bry­ci to nie eks­per­ci i ich prze­kaz nie jest naj­lep­szym prze­ka­zem, jaki o Afry­ce może dostać prze­cięt­ny odbior­ca, czy­li taki sam laik jak oni. 

Poverty porn

Kolej­na spra­wa: takie posty, pozba­wia­jąc kon­tek­stu ofia­ry bie­dy, nie­ja­ko je wyko­rzy­stu­ją. Zdję­cia bez­i­mien­nych cier­pią­cych ludzi, któ­rzy zosta­ją spro­wa­dze­ni jedy­nie do swe­go nie­szczę­ścia, miesz­czą się w nur­cie „pover­ty porn”. Do nie­go nale­ży tak­że moda na tury­sty­kę slum­so­wą.

Fil­mik orga­ni­za­cji Comic Relief z Libe­rii poka­zu­je Eda She­era­na, któ­ry spo­ty­ka dwóch ubo­gich chłop­ców. Wzru­szo­ny ich bie­dą, daje im pie­nią­dze na hotel, zanim dosta­ną jakąś bar­dziej sys­te­mo­wą pomoc. Sil­ne wzru­sze­nie muzy­ka poka­zu­je, że nie zna on lokal­nej sytu­acji i nie jest goto­wy na kon­fron­ta­cję z bie­dą na kon­ty­nen­cie – mówią juro­rzy nagro­dy Rusty Radiator.

Ed She­eran, fot. Harald Krichel/Wikimedia Commons

Wie­le mówi się tak­że w tym kon­tek­ście o kom­plek­sie bia­łe­go zbaw­cy (whi­te savior com­plex), któ­ry pole­ga na spe­cy­ficz­nej moty­wa­cji (poczu­cie winy, nar­cyzm) udzie­la­nia pomo­cy ludziom o innym niż bia­ły kolo­rze skóry.

Nie są to spra­wy pro­ste. Ktoś powie, że nie­za­leż­nie od tych uchy­bień (albo może czę­ścio­wo dzię­ki nim) orga­ni­za­cje zbie­ra­ją środ­ki na pomoc Afry­ce. I są to impo­nu­ją­ce sumy – zapew­ne tym więk­sze, im bar­dziej popu­lar­ny cele­bry­ta bie­rze udział w kampanii. 

A Wy co sądzicie?

PS

Ed She­eran jest super:) Ten kawa­łek to klasyka:

Podziel się:

Skoro nogi Cię tu przyniosły, to idź krok dalej i wesprzyj naszą pomoc Afryce :)

Facebook
Twitter
Wydrukuj

Przeżyć, by móc opowiedzieć historię

O tym, jak powsta­je kora - roz­ma­wiam z Madou Kon­te, grio­tem i gwiaz­dą tego­rocz­ne­go Afri­can Beats Festi­val. Czy­taj­cie i przy­by­waj­cie na to naj­więk­sze świę­to muzy­ki afrykańskiej!

Pomoc i współpraca

O tym, jaka pomoc dla Afry­ki nie dzia­ła, mówić i pisać jest łatwo. Robi­łam to wie­lo­krot­nie:) Ina­czej z kon­struk­tyw­ną kry­ty­ką. Ale spróbujmy!

Ta muzyka ma więcej słońca

Moja fascy­na­cja muzy­ką Afry­ki zaczę­ła się od saha­ryj­skie­go blu­esa. Usły­sza­łem w nim prze­strzeń pusty­ni, usły­sza­łem w nim dźwięk pia­sku lecą­ce­go z wia­trem – tak o miło­ści do afry­kań­skiej muzy­ki mówi Jakub Mali­now­ski, orga­ni­za­tor Afri­can Beats Festi­val. I zapra­sza na dwa dni wypeł­nio­ne gra­niem już od 11 sierp­nia w Kawę­czy­nie pod Warszawą.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *